pertsonaia
pertsonaia | |
pronunciación (AFI) | [pe̞r.t͡s̺o̞.nai̯.a] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | pertsonaia | pertsonaia | pertsonaiak |
Ergativo | pertsonaiak | pertsonaiak | pertsonaiek |
Dativo | pertsonaiai | pertsonaiari | pertsonaiei |
Genitivo | pertsonaiaren | pertsonaiaren | pertsonaien |
Comitativo | pertsonaiarekin | pertsonaiarekin | pertsonaiekin |
Benefactivo | pertsonaiarentzat | pertsonaiarentzat | pertsonaientzat |
Causativo | pertsonaiarengatik | pertsonaiarengatik | pertsonaiengatik |
Instrumental | pertsonaiaz | pertsonaiaz | pertsonaiez |
Inesivo | pertsonaiarengan | pertsonaiarengan | pertsonaiengan |
Adlativo | pertsonaiarengana | pertsonaiarengana | pertsonaiengana |
Adl. extremo | pertsonaiarenganaino | pertsonaiarenganaino | pertsonaienganaino |
Ac. adlativo | pertsonaiarenganantz | pertsonaiarenganantz | pertsonaienganantz |
Adverbial | pertsonaiarenganako | pertsonaiarenganako | pertsonaienganako |
Ablativo | pertsonaiarengandik | pertsonaiarengandik | pertsonaiengandik |
Partitivo | pertsonaiarik | - |
-
|
Prolativo | pertsonaiatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo animado
editar- 1
- Personaje.