piku
piku | |
pronunciación (AFI) | [pi.ku] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | piku | pikua | pikuak |
Ergativo | pikuk | pikuak | pikuek |
Dativo | pikuri | pikuari | pikuei |
Genitivo | pikuren | pikuaren | pikuen |
Comitativo | pikurekin | pikuarekin | pikuekin |
Benefactivo | pikurentzat | pikuarentzat | pikuentzat |
Causativo | pikurengatik | pikuarengatik | pikuengatik |
Instrumental | pikuz | pikuaz | pikuez |
Inesivo | pikutan | pikuan | pikuetan |
Separativo | pikutako | pikuko | pikuetako |
Adlativo | pikutara | pikura | pikuetara |
Adl. extremo | pikutaraino | pikuraino | pikuetaraino |
Ac. adlativo | pikutarantz | pikurantz | pikuetarantz |
Adverbial | pikutarako | pikurako | pikuetarako |
Ablativo | pikutatik | pikutik | pikuetatik |
Partitivo | pikurik | - |
-
|
Prolativo | pikutzat | - |
-
|
Etimología
editarDel latín ficus ("higo").
Sustantivo inanimado
editar- 1 Frutos, alimentos
- Higo.
Información adicional
editar- Derivación: pikondo.