policial
policial | |
seseante (AFI) | [po.liˈsjal] |
no seseante (AFI) | [po.liˈθjal] |
silabación | po-li-cial1 |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | al |
Etimología
editarAdjetivo
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | policial | policiales |
Femenino | policial | policiales |
- 1
- Perteneciente o relativo a la policía.2
- Ejemplo:
Véase también
editarTraducciones
editar
|
policial | |
pronunciación (AFI) | /pə.ˈlɪ.ʃ(ə)l/ |
Etimología
editarAdjetivo
editar- 1
- Policial.
- Uso: anticuado.
Véase también
editarpolicial | |
brasilero (AFI) | [po.li.sɪˈaʊ̯] (normal) [po.liˈsjaʊ̯] (rápido) |
europeo (AFI) | [pu.liˈsjaɫ] |
alentejano/algarvio (AFI) | [pu.liˈsja.li] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aw |
Etimología
editarAdjetivo
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | policial | policiales |
Femenino | policial | policiales |
- 1
- Policial.
Véase también
editarReferencias y notas
editar- ↑ Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) [1]. Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
- ↑ Real Academia Española (1956). Diccionario de la lengua española, decimoctava ed., Madrid. Espasa-Calpe, 1044.