repugnar
repugnar | |
pronunciación (AFI) | [re.puɣˈnaɾ] |
silabación | re-pug-nar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ |
Etimología
editarVerbo intransitivo
editar- 1
- Producir fuerte repugnancia, rechazo, aversión o asco.[1]
- Relacionados: asquear, desagradar, chocar, molestar.
Verbo transitivo
editarConjugación
editarInformación adicional
editar- Derivados: repugnancia , repugnante, repugnantemente.
Véase también
editarTraducciones
editarTraducciones [▲▼]
|