roturareis
roturareis | |
pronunciación (AFI) | [ro.t̪uˈɾa.ɾei̯s] |
silabación | ro-tu-ra-reis |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | a.ɾeis |
Forma verbal
editar- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del futuro de subjuntivo de roturar.
- Uso: anticuado