secundarius
Latín editar
secundārius | |
clásico (AFI) | [sɛ.kʊnˈdaː.rɪ.ʊs] |
rima | a.ri.us |
Etimología editar
de secundus ("que le sigue a algo"), y este de sequor ("seguir").
Adjetivo editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | secundārius | secundāria | secundārium | secundāriī | secundāriae | secundāria |
Vocativo | secundārie | secundāria | secundārium | secundāriī | secundāriae | secundāria |
Acusativo | secundārium | secundāriam | secundārium | secundāriōs | secundāriās | secundāria |
Genitivo | secundāriī | secundāriae | secundāriī | secundāriōrum | secundāriārum | secundāriōrum |
Dativo | secundāriō | secundāriae | secundāriō | secundāriīs | secundāriīs | secundāriīs |
Ablativo | secundāriō | secundāriā | secundāriō | secundāriīs | secundāriīs | secundāriīs |
Referencias y notas editar
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press