txalapartari
txalapartari | |
pronunciación (AFI) | [t͡ʃa.la.par.t̪a.ɾi] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | txalapartari | txalapartaria | txalapartariak |
Ergativo | txalapartarik | txalapartariak | txalapartariek |
Dativo | txalapartariri | txalapartariari | txalapartariei |
Genitivo | txalapartariren | txalapartariaren | txalapartarien |
Comitativo | txalapartarirekin | txalapartariarekin | txalapartariekin |
Benefactivo | txalapartarirentzat | txalapartariarentzat | txalapartarientzat |
Instrumental | txalapartariz | txalapartariaz | txalapartariez |
Inesivo | txalapartarirengan | txalapartariarengan | txalapartariengan |
Adlativo | txalapartarirengana | txalapartariarengana | txalapartariengana |
Adl. extremo | txalapartarirenganaino | txalapartariarenganaino | txalapartarienganaino |
Ac. adlativo | txalapartarirenganantz | txalapartariarenganantz | txalapartarienganantz |
Adverbial | txalapartarirenganako | txalapartariarenganako | txalapartarienganako |
Ablativo | txalapartarirengandik | txalapartariarengandik | txalapartariengandik |
Partitivo | txalapartaririk | - |
-
|
Prolativo | txalapartaritzat | - |
-
|
Etimología
editarDe txalaparta y el sufijo -ari.
Sustantivo animado
editar- 1 Ocupaciones, música
- Músico que toca la txalaparta.