ukimen
ukimen | |
pronunciación (AFI) | [u.ki.mẽ̞n] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | ukimen | ukimena | ukimenak |
Ergativo | ukimenek | ukimenak | ukimenek |
Dativo | ukimeni | ukimenari | ukimenei |
Genitivo | ukimenen | ukimenaren | ukimenen |
Comitativo | ukimenekin | ukimenarekin | ukimenekin |
Benefactivo | ukimenentzat | ukimenarentzat | ukimenentzat |
Causativo | ukimenengatik | ukimenarengatik | ukimenengatik |
Instrumental | ukimenez | ukimenaz | ukimenez |
Inesivo | ukimenetan | ukimenan | ukimenetan |
Separativo | ukimenetako | ukimeneko | ukimenetako |
Adlativo | ukimenetara | ukimenera | ukimenetara |
Adl. extremo | ukimenetaraino | ukimeneraino | ukimenetaraino |
Ac. adlativo | ukimenetarantz | ukimenerantz | ukimenetarantz |
Adverbial | ukimenetarako | ukimenerako | ukimenetarako |
Ablativo | ukimenetatik | ukimenetik | ukimenetatik |
Partitivo | ukimenik | - |
-
|
Prolativo | ukimentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Tacto.