urre
urre | |
pronunciación (AFI) | [u.re̞] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | urre | urrea | urreak |
Ergativo | urrek | urreak | urreek |
Dativo | urreri | urreari | urreei |
Genitivo | urreren | urrearen | urreen |
Comitativo | urrerekin | urrearekin | urreekin |
Benefactivo | urrerentzat | urrearentzat | urreentzat |
Causativo | urrerengatik | urrearengatik | urreengatik |
Instrumental | urrez | urreaz | urreez |
Inesivo | urretan | urrean | urreetan |
Separativo | urretako | urreko | urreetako |
Adlativo | urretara | urrera | urreetara |
Adl. extremo | urretaraino | urreraino | urreetaraino |
Ac. adlativo | urretarantz | urrerantz | urreetarantz |
Adverbial | urretarako | urrerako | urreetarako |
Ablativo | urretatik | urretik | urreetatik |
Partitivo | urrerik | - |
-
|
Prolativo | urretzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1 Elementos químicos, metalurgia
- Oro.