usaimen
usaimen | |
pronunciación (AFI) | [u.s̺ai̯.mẽ̞n] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | usaimen | usaimena | usaimenak |
Ergativo | usaimenek | usaimenak | usaimenek |
Dativo | usaimeni | usaimenari | usaimenei |
Genitivo | usaimenen | usaimenaren | usaimenen |
Comitativo | usaimenekin | usaimenarekin | usaimenekin |
Benefactivo | usaimenentzat | usaimenarentzat | usaimenentzat |
Causativo | usaimenengatik | usaimenarengatik | usaimenengatik |
Instrumental | usaimenez | usaimenaz | usaimenez |
Inesivo | usaimenetan | usaimenan | usaimenetan |
Separativo | usaimenetako | usaimeneko | usaimenetako |
Adlativo | usaimenetara | usaimenera | usaimenetara |
Adl. extremo | usaimenetaraino | usaimeneraino | usaimenetaraino |
Ac. adlativo | usaimenetarantz | usaimenerantz | usaimenetarantz |
Adverbial | usaimenetarako | usaimenerako | usaimenetarako |
Ablativo | usaimenetatik | usaimenetik | usaimenetatik |
Partitivo | usaimenik | - |
-
|
Prolativo | usaimentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Olfato.