zezen
zezen | |
pronunciación (AFI) | [s̻e´s̻en] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | zezen | zezena | zezenak |
Ergativo | zezenek | zezenak | zezenek |
Dativo | zezeni | zezenari | zezenei |
Genitivo | zezenen | zezenaren | zezenen |
Comitativo | zezenekin | zezenarekin | zezenekin |
Benefactivo | zezenentzat | zezenarentzat | zezenentzat |
Instrumental | zezenez | zezenaz | zezenez |
Inesivo | zezenengan | zezenarengan | zezenengan |
Adlativo | zezenengana | zezenarengana | zezenengana |
Adl. extremo | zezenenganaino | zezenarenganaino | zezenenganaino |
Ac. adlativo | zezenenganantz | zezenarenganantz | zezenenganantz |
Adverbial | zezenenganako | zezenarenganako | zezenenganako |
Ablativo | zezenengandik | zezenarengandik | zezenengandik |
Partitivo | zezenik | - |
-
|
Prolativo | zezentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
editar- 1
- Macho de la vaca: toro
- Derivados: zezenketa, zezen-plaza, zezenzale.