goulenn
Bretón editar
goulenn | |
pronunciación (AFI) | /ˈɡuː.lɛn/ |
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
goulenn |
goulennoù |
Suave |
c'houlenn |
c'houlennoù |
Dura |
koulenn |
koulennoù |
Información adicional editar
- Derivación: goulennata.
Referencias y notas editar
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).