praestatio
Latín editar
praestātiō | |
clásico (AFI) | [praɪsˈtaː.tɪ.oː] |
grafías alternativas | præstātiō |
rima | a.ti.o |
Etimología editar
De praestō, -āre ("sobresalir") y el sufijo tiō, y aquel del prefijo prae- y stō, -āre ("estar de pie").1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | praestātiō | praestātiōnēs |
Vocativo | praestātiō | praestātiōnēs |
Acusativo | praestātiōnem | praestātiōnēs |
Genitivo | praestātiōnis | praestātiōnum |
Dativo | praestātiōnī | praestātiōnibus |
Ablativo | praestātiōne | praestātiōnibus |