abiuratum

Latín

abiūrātum
clásico (AFI)	[ab.juːˈraː.tũː]
rima	i̯u.ra.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de abiūrō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de abiūrātus, participio perfecto pasivo de abiūrō.

3

Acusativo singular neutro de abiūrātus.

4

Vocativo singular neutro de abiūrātus.

5

Acusativo singular masculino de abiūrātus.