abokatu
abokatu | |
pronunciación (AFI) | [a.β̞o̞.ka.t̪u] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | abokatu | abokatua | abokatuak |
Ergativo | abokatuk | abokatuak | abokatuek |
Dativo | abokaturi | abokatuari | abokatuei |
Genitivo | abokaturen | abokatuaren | abokatuen |
Comitativo | abokaturekin | abokatuarekin | abokatuekin |
Benefactivo | abokaturentzat | abokatuarentzat | abokatuentzat |
Instrumental | abokatuz | abokatuaz | abokatuez |
Inesivo | abokaturengan | abokatuarengan | abokatuengan |
Adlativo | abokaturengana | abokatuarengana | abokatuengana |
Adl. extremo | abokaturenganaino | abokatuarenganaino | abokatuenganaino |
Ac. adlativo | abokaturenganantz | abokatuarenganantz | abokatuenganantz |
Adverbial | abokaturenganako | abokatuarenganako | abokatuenganako |
Ablativo | abokaturengandik | abokatuarengandik | abokatuengandik |
Partitivo | abokaturik | - |
-
|
Prolativo | abokatutzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo animado
editar- 1
- Abogado