adimen
| adimen | |
| pronunciación (AFI) | [a.ð̞i.mẽ̞n] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | adimen | adimena | adimenak |
| Ergativo | adimenek | adimenak | adimenek |
| Dativo | adimeni | adimenari | adimenei |
| Genitivo | adimenen | adimenaren | adimenen |
| Comitativo | adimenekin | adimenarekin | adimenekin |
| Benefactivo | adimenentzat | adimenarentzat | adimenentzat |
| Causativo | adimenengatik | adimenarengatik | adimenengatik |
| Instrumental | adimenez | adimenaz | adimenez |
| Inesivo | adimenetan | adimenan | adimenetan |
| Separativo | adimenetako | adimeneko | adimenetako |
| Adlativo | adimenetara | adimenera | adimenetara |
| Adl. extremo | adimenetaraino | adimeneraino | adimenetaraino |
| Ac. adlativo | adimenetarantz | adimenerantz | adimenetarantz |
| Adverbial | adimenetarako | adimenerako | adimenetarako |
| Ablativo | adimenetatik | adimenetik | adimenetatik |
| Partitivo | adimenik | - |
-
|
| Prolativo | adimentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Inteligencia.
