aitortza
aitortza | |
pronunciación (AFI) | [ai̯.t̪o̞r.t͡s̻a] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | aitortza | aitortza | aitortzak |
Ergativo | aitortza | aitortza | aitortzek |
Dativo | aitortzari | aitortzari | aitortzei |
Genitivo | aitortzaren | aitortzaren | aitortzen |
Comitativo | aitortzarekin | aitortzarekin | aitortzekin |
Benefactivo | aitortzarentzat | aitortzarentzat | aitortzentzat |
Causativo | aitortzarengatik | aitortzarengatik | aitortzengatik |
Instrumental | aitortzaz | aitortzaz | aitortzez |
Inesivo | aitortzatan | aitortzan | aitortzetan |
Separativo | aitortzatako | aitortzako | aitortzetako |
Adlativo | aitortzatara | aitortzara | aitortzetara |
Adl. extremo | aitortzataraino | aitortzaraino | aitortzetaraino |
Ac. adlativo | aitortzatarantz | aitortzarantz | aitortzetarantz |
Adverbial | aitortzatarako | aitortzarako | aitortzetarako |
Ablativo | aitortzatatik | aitortzatik | aitortzetatik |
Partitivo | aitortzarik | - |
-
|
Prolativo | aitortzatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1 Religión
- Penitencia.
- Sinónimo: penitentzia