animalia
EspañolEditar
animalia | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del latín animalia.
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
animalia | animalias |
TraduccionesEditar
Traducciones
EuskeraEditar
animalia | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
SustantivoEditar
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | animalia | animalia | animaliak |
Ergativo | animaliak | animaliak | animaliek |
Dativo | animaliai | animaliari | animaliei |
Genitivo | animaliaren | animaliaren | animalien |
Comitativo | animaliarekin | animaliarekin | animaliekin |
Benefactivo | animaliarentzat | animaliarentzat | animalientzat |
Causativo | animaliarengatik | animaliarengatik | animaliengatik |
Instrumental | animaliaz | animaliaz | animaliez |
Inesivo | animaliarengan | animaliarengan | animaliengan |
Adlativo | animaliarengana | animaliarengana | animaliengana |
Adl. extremo | animaliarenganaino | animaliarenganaino | animalienganaino |
Ac. adlativo | animaliarenganantz | animaliarenganantz | animalienganantz |
Adverbial | animaliarenganako | animaliarenganako | animalienganako |
Ablativo | animaliarengandik | animaliarengandik | animaliengandik |
Partitivo | animaliarik | - |
-
|
Prolativo | animaliatzat | - |
-
|
Véase tambiénEditar
LatínEditar
animālia | |
Clásico (AFI): | [a.nɪˈmaː.lɪ.a] |
Forma sustantivaEditar
- 1
- Forma del nominativo, vocativo y acusativo plural de animal.