cartografía
cartografía | |
pronunciación (AFI) | [kaɾ.t̪o.ɣ̞ɾaˈfi.a] |
silabación | car-to-gra-fí-a[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | pentasílaba |
rima | i.a |
Etimología 1
editarDel latín charta ('mapa') y el sufijo -grafía.

Sustantivo femenino
editarcartografía ¦ plural: cartografías
Información adicional
editar- Derivación: cartografiar, cartográfico, cartógrafo.
Véase también
editarWikipedia tiene un artículo sobre cartografía. y otro sobre cartografía genética.
Traducciones
editar[1] [▲▼]
- Alemán: Kartographie (de)
- Búlgaro: kартография (bg)
- Catalán: cartogrfia (ca)
- Checo: kartografie (cs)
- Chino: 地图学 (zh)
- Danés: kartografi (da)
- Eslovaco: kartografia (sk)
- Esloveno: kartografija (sl)
- Esperanto: kartografio (eo)
- Estonio: kartograafia (et)
- Vasco: kartografia (eu)
- Finés: kartanpiirustus (fi)
- Francés: cartographie (fr)
- Gallego: cartografía (gl)
- Galés: cartograffeg (cy)
- Griego: χαρτογραφία (el)
- Húngaro: kartográfia (hu); térképészet (hu)
- Indonesio: kartografi (id)
- Inglés: cartography (en)
- Interlingua: cartogrphia (ia)
- Italiano: cartografia (it)
- Japonés: 地図学 (ja)
- Neerlandés: cartografie (nl)
- Noruego bokmål: kartografi (no)
- Polaco: kartografia (pl)
- Portugués: cartografia (pt)
- Ruso: картография (ru)
- Sueco: kartografi (sv)
- Turco: kartografi (tr)
- Vietnamita: bản đồ học (vi)
Forma flexiva
editarForma verbal
editar- 1
- Tercera persona del singular (él, ella, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de cartografiar.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de cartografiar.
Referencias y notas
editar- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.