Latín editar

cōnfirmātum
clásico (AFI) [kõː.fɪrˈmaː.tũː]
[kɔn.fɪrˈmaː.tũː]
rima ir.ma.tum

Forma verbal editar

1
Supino acusativo de cōnfirmō.

Forma de participio editar

2
Nominativo singular neutro de cōnfirmātusparticipio perfecto pasivo de cōnfirmō.
3
Acusativo singular neutro de cōnfirmātus.
4
Vocativo singular neutro de cōnfirmātus.
5
Acusativo singular masculino de cōnfirmātus.

Referencias y notas editar