Catalán editar

doncs
central (AFI) [ˈdoŋs]
valenciano (AFI) [ˈdoŋs]
baleárico (AFI) [ˈdoŋs]
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima oŋs

Etimología editar

Del latín vulgar dunc, probablemente cruce de tunc y dum.12 Compárese el occitano donc y doncas, francés donc, italiano dunque, castellano antiguo doncas, y a mayor distancia castellano entonces, rumano atunci, gallego entón, portugués então.

Conjunción editar

1
Pues, por tanto, por lo tanto, entonces.
  • Sinónimo: idò (Baleares)
  • Relacionado: llavors
  • Ejemplo:
«La poesía és, doncs, un plaer per l'esperit, emperò no és son aliment; cap poble s'ha nutrit de sola poesía, com cap home es manté solament de lleminadures.» Torras y Bages, Josep (1913). «Capítol I», La tradició catalana - LLibre primer. Barcelona: Editorial Ibèrica.
"La poesía es, pues, un placer para el espíritu, mas sin embargo no es su alimento; ningún pueblo se ha nutrido de solo poesía, como ningún hombre se mantiene solamente de golosinas."

Locuciones editar

Referencias y notas editar

  1. VV.AA. (1998) "doncs". En: Gran diccionari de la llengua catalana. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans
  2. «donc» en: www.cnrtl.fr, Centre national de ressources textuelles et lexicales: Nancy, 2012.