eliza
Entradas similares: Eliza
eliza | |
pronunciación (AFI) | [e.li.s̻a] /e.li.za/ |
longitud silábica | trisílaba |
variantes | eleiza, elexa |
- Morfología: eliz(a) lexema
Etimología
editarDel latín ecclesia.
Sustantivo
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | eliza | eliza | elizak |
Ergativo | elizak | elizak | elizek |
Dativo | elizari | elizari | elizei |
Genitivo | elizaren | elizaren | elizen |
Comitativo | elizarekin | elizarekin | elizekin |
Benefactivo | elizarentzat | elizarentzat | elizentzat |
Causativo | elizarengatik | elizarengatik | elizengatik |
Instrumental | elizaz | elizaz | elizez |
Inesivo | elizatan | elizan | elizetan |
Separativo | elizatako | elizako | elizetako |
Adlativo | elizatara | elizara | elizetara |
Adl. extremo | elizataraino | elizaraino | elizetaraino |
Ac. adlativo | elizatarantz | elizarantz | elizetarantz |
Adverbial | elizatarako | elizarako | elizetarako |
Ablativo | elizatatik | elizatik | elizetatik |
Partitivo | elizarik | - |
-
|
Prolativo | elizatzat | - |
-
|
- 1 Arquitectura, religión
- Iglesia, (edificio y congregación).
Locuciones
editarLocuciones de «eliza» [▲▼]
|
Información adicional
editar- Derivados: elizako, elizarako, elizate, elizatxo, elizazale, elizgizon, elizkizun, elizkoi, elizpe, eliztar.