erruki
erruki | |
pronunciación (AFI) | [e̞.ru.ki] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | erruki | errukia | errukiak |
Ergativo | errukik | errukiak | errukiek |
Dativo | errukiri | errukiari | errukiei |
Genitivo | errukiren | errukiaren | errukien |
Comitativo | errukirekin | errukiarekin | errukiekin |
Benefactivo | errukirentzat | errukiarentzat | errukientzat |
Causativo | errukirengatik | errukiarengatik | errukiengatik |
Instrumental | errukiz | errukiaz | errukiez |
Inesivo | errukitan | errukian | errukietan |
Separativo | errukitako | errukiko | errukietako |
Adlativo | errukitara | errukira | errukietara |
Adl. extremo | errukitaraino | errukiraino | errukietaraino |
Ac. adlativo | errukitarantz | errukirantz | errukietarantz |
Adverbial | errukitarako | errukirako | errukietarako |
Ablativo | errukitatik | errukitik | errukietatik |
Partitivo | errukirik | - |
-
|
Prolativo | errukitzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Piedad, compasión, lástima, misericordia.
- Sinónimo: urrikalmendu