eruditum

Latín

ērudītum
clásico (AFI)	[eː.rʊˈdiː.tũː]
rima	u.di.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de ērudiō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de ērudītus, participio perfecto pasivo de ērudiō.

3

Acusativo singular neutro de ērudītus.

4

Vocativo singular neutro de ērudītus.

5

Acusativo singular masculino de ērudītus.