februar
Dálmata editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Del latín februarius.
Sustantivo masculino editar
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
enero | febrero | marzo | abril | mayo | junio | julio | agosto | septiembre | octubre | noviembre | diciembre |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
januar | februar | márz | aprail | mai | giun | giul | aguast | siaptembar | uaptobar | nuembar | diciembar |
Danés editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | [ˈfebʀuˌaːˀ] |
Etimología editar
Del latín februarius.
Sustantivo común editar
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
Esloveno editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | [ˈféː.bru.ar] |
Etimología editar
Del eslavo eclesiástico antiguo феврoуарь (fevruarǐ) y este del griego φεβρουάριος (febrouários), a su vez del latino februārius.
Sustantivo masculino editar
singular | dual | plural |
---|---|---|
fébruar | fébruarja | fébruarji |
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
Feroés editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Del latín februarius.
Sustantivo masculino editar
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
Noruego bokmål editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | [febrʉˈɑːr] |
Etimología editar
Del latín februarius.
Sustantivo masculino editar
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
Noruego nynorsk editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | [febrʉˈɑːr] |
Etimología editar
Del latín februarius.
Sustantivo masculino editar
- 1 Cronología.
- Febrero.
Véase también editar
Serbio editar
februar | |
Pronunciación (AFI): | [ˈfê.bru.aːr] |
Grafía alternativa: | фебруар |
Etimología editar
Del eslavo eclesiástico antiguo феврoуарь (fevruarǐ) y este del griego φεβρουάριος (febrouários), a su vez del latino februārius.
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
februar | februari |
- 1 Cronología.
- Febrero.
- Relacionado: februarski.