gasteiztar
gasteiztar | |
pronunciación (AFI) | [ɡas̺.t̪e̞i̯s̻.t̪ar] |
Etimología
editarDel euskera Gasteiz (Vitoria) y el sufijo "-tar" que se utiliza para formar un gentilicio.
Sustantivo
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | gasteiztar | gasteiztarra | gasteiztarrak |
Ergativo | gasteiztarrek | gasteiztarrak | gasteiztarrek |
Dativo | gasteiztarri | gasteiztarrari | gasteiztarrei |
Genitivo | gasteiztarren | gasteiztarraren | gasteiztarren |
Comitativo | gasteiztarrekin | gasteiztarrarekin | gasteiztarrekin |
Benefactivo | gasteiztarrentzat | gasteiztarrarentzat | gasteiztarrentzat |
Instrumental | gasteiztarrez | gasteiztarraz | gasteiztarrez |
Inesivo | gasteiztarrengan | gasteiztarrarengan | gasteiztarrengan |
Adlativo | gasteiztarrengana | gasteiztarrarengana | gasteiztarrengana |
Adl. extremo | gasteiztarrenganaino | gasteiztarrarenganaino | gasteiztarrenganaino |
Ac. adlativo | gasteiztarrenganantz | gasteiztarrarenganantz | gasteiztarrenganantz |
Adverbial | gasteiztarrenganako | gasteiztarrarenganako | gasteiztarrenganako |
Ablativo | gasteiztarrengandik | gasteiztarrarengandik | gasteiztarrengandik |
Partitivo | gasteiztarrik | - |
-
|
Prolativo | gasteiztartzat | - |
-
|