idiolect
Inglés editar
idiolect | |
pronunciación (AFI) | /ˈɪd.i.əʊ̯.lɛkt/ /ˈɪd.i.ə.lɛkt/ /ˈɘ.di.ɐʉ.lekt/ |
Etimología editar
Del prefijo idio- y el sufijo -lect.
Sustantivo editar
Singular | Plural |
---|---|
idiolect | idiolects |
- 1 Lingüística
- Idiolecto.
Véase también editar
Rumano editar
idiolect | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del inglés idiolect.
Sustantivo neutro editar
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un idiolect | niște idiolecte |
Genitivo– Dativo |
unui idiolect | unor idiolecte |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
idiolectul | idiolectele |
Genitivo– Dativo |
idiolectului | idiolectelor |
Vocativo | Singular | Plural |
idiolectule idiolecte |
idiolectelor |
- 1 Lingüística
- Idiolecto.