interlocutor
Español Editar
interlocutor | |
Pronunciación (AFI): | [in.teɾ.lo.kuˈtoɾ] |
Acento léxico: | agudo |
Etimología Editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino Editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | interlocutor | interlocutores |
Femenino | interlocutora | interlocutoras |
- 1 Comunicación.
- Cualquiera de los participantes en un diálogo.
Traducciones Editar
Inglés Editar
interlocutor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafías alternativas: | interlocuter interlocutour (obsoleta) |
Etimología Editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo Editar
Singular | Plural |
---|---|
interlocutor | interlocutors |
- 1 Comunicación.
- Interlocutor.
Portugués Editar
interlocutor | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología Editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino Editar
Singular | Plural |
---|---|
interlocutor | interlocutores |
- 1 Comunicación.
- Interlocutor.