interlocutor
interlocutor | |
pronunciación (AFI) | [in.teɾ.lo.kuˈtoɾ] |
silabación | in-ter-lo-cu-tor |
acentuación | aguda |
rima | oɾ |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino y femenino
editarinterlocutor ¦ plural: interlocutores ¦ femenino: interlocutora ¦ femenino plural: interlocutoras
- 1 Comunicación
- Cualquiera de los participantes en un diálogo.
Traducciones
editarTraducciones [▲▼]
- Alemán: Gesprächspartner (de) (masculino)
- Francés: interlocuteur (fr)
- Inglés: interlocutor (en)
- Italiano: interlocutore (it)
- Portugués: interlocutor (pt)
interlocutor | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | interlocuter, interlocutour[1] |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
editarSingular | Plural |
---|---|
interlocutor | interlocutors |
- 1 Comunicación
- Interlocutor.
interlocutor | |
brasilero (AFI) | [ĩ.teɦ.lo.kuˈtoh] |
carioca (AFI) | [ĩ.teʁ.lo.kuˈtoχ] |
paulista (AFI) | [ĩ.teɾ.lo.kuˈtoɾ] |
gaúcho (AFI) | [ĩ.teɻ.lo.kuˈtoɻ] |
europeo (AFI) | [ĩ.tɨɾ.lu.kuˈtoɾ] |
alentejano/algarvio (AFI) | [ĩ.tɨɾ.lu.kuˈto.ɾi] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | pentasílaba |
rima | oʁ |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
editarSingular | Plural |
---|---|
interlocutor | interlocutores |
- 1 Comunicación
- Interlocutor.
Referencias y notas
editar- ↑ obsoleta