inurri
inurri | |
pronunciación (AFI) | [i.´ɲu.ri] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | inurri | inurria | inurriak |
Ergativo | inurrik | inurriak | inurriek |
Dativo | inurriri | inurriari | inurriei |
Genitivo | inurriren | inurriaren | inurrien |
Comitativo | inurrirekin | inurriarekin | inurriekin |
Benefactivo | inurrirentzat | inurriarentzat | inurrientzat |
Instrumental | inurriz | inurriaz | inurriez |
Inesivo | inurrirengan | inurriarengan | inurriengan |
Adlativo | inurrirengana | inurriarengana | inurriengana |
Adl. extremo | inurrirenganaino | inurriarenganaino | inurrienganaino |
Ac. adlativo | inurrirenganantz | inurriarenganantz | inurrienganantz |
Adverbial | inurrirenganako | inurriarenganako | inurrienganako |
Ablativo | inurrirengandik | inurriarengandik | inurriengandik |
Partitivo | inurririk | - |
-
|
Prolativo | inurritzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
editar- Derivado: inurritegi.