knut
Español editar
knut | |
pronunciación (AFI) | [ˈknut̪] |
silabación | knut |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ut |
Etimología 1 editar
Del ruso кнут.
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
knut | knuts |
- 1 Armas
- Látigo de cuero trenzado que se empleaba en la Rusia imperial como pena para los criminales.
Véase también editar
Traducciones editar
|
Sueco editar
knut | |
pronunciación (AFI) | [ˈknʉːt] |
Etimología 1 editar
Del protogermánico.
Sustantivo editar
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | knut | knuten | knutar | knutarna |
Genitivo | knuts | knutens | knutars | knutarnas |
- 3
- Esquina exterior de una casa.
- 4
- Kilómetros por hora.
- Uso: coloquial