narratiuncula
| narrātiuncula | |
| clásico (AFI) | [nar.raː.tɪˈʊŋ.kʊ.la] |
| rima | un.ku.la |
Etimología
editarDe narrātiō ("narración") y el sufijo -cula.
Sustantivo femenino
editar| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | narrātiuncula | narrātiunculae |
| Vocativo | narrātiuncula | narrātiunculae |
| Acusativo | narrātiunculam | narrātiunculās |
| Genitivo | narrātiunculae | narrātiunculārum |
| Dativo | narrātiunculae | narrātiunculīs |
| Ablativo | narrātiunculā | narrātiunculīs |
Referencias y notas
editar- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.