narrator
Inglés editar
| narrator | |
| pronunciación (AFI) | [næˈɹeɪtəɹ] ⓘ |
Etimología 1 editar
Del latín narrator.
Sustantivo editar
| Singular | Plural |
|---|---|
| narrator | narrators |
- 1
- Narrador.
Latín editar
| narrator | |
| clásico (AFI) | narrātor [närˈräːt̪ɔr] |
| eclesiástico (AFI) | narrātor [närˈräːt̪or] |
| rima | aː.tor |
Etimología 1 editar
De narrō, -āre ("narrar") y el sufijo -tor.
Sustantivo masculino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | narrātor | narrātōrēs |
| Vocativo | narrātor | narrātōrēs |
| Acusativo | narrātōrem | narrātōrēs |
| Genitivo | narrātōris | narrātōrum |
| Dativo | narrātōrī | narrātōribus |
| Ablativo | narrātōre | narrātōribus |
Referencias y notas editar
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press