oraculum
| ōrāculum | |
| clásico (AFI) | ōrāculum [oːˈräːkʊɫ̪ʊ̃ˑ] |
| eclesiástico (AFI) | ōrāculum [oˈräːkulum] |
| rima | aː.ku.lum |
Etimología
editarDe ōrō ("rogar") y el sufijo -culum.
Sustantivo masculino
editar2.ª declinación (-um)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ōrāculum | ōrācula |
| Vocativo | ōrāculum | ōrācula |
| Acusativo | ōrāculum | ōrācula |
| Genitivo | ōrāculī | ōrāculōrum |
| Dativo | ōrāculō | ōrāculīs |
| Ablativo | ōrāculō | ōrāculīs |
- 2
- Profecía.
- 3
- Máxima.
