pinenn
Bretón editar
pinenn | |
pronunciación (AFI) | /ˈpĩː.nɛn/ |
Etimología editar
De pin y el sufijo -enn.
Del bretón medio pinenn.1
Sustantivo femenino2 editar
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
pinenn |
pin |
Suave |
binenn |
bin |
Aspirada |
finenn |
fin |
- 1 Árboles
- Pino.
- Sinónimo: gwezenn-bin.
Referencias y notas editar
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)
- ↑ Se trata de un singulativo.