icono de desambiguación Entradas similares:  PIN, pīn, pín, pǐn, pìn, pîn, piņ, p'in
pin
pronunciación (AFI) [ˈpin]
silabación pin
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima in

Etimología 1

editar

Del inglés pin.

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
pin pines
1
Pieza de plástico o metal decorada con una insignia o un dibujo cualquiera, que se pega a la ropa como adorno, método de identificación o para hacer mención explícita de la adhesión a algún movimiento.
2
Cualquiera de los elementos individuales de conexión a un conector eléctrico multipolar.

Véase también

editar

Traducciones

editar
Traducciones []

Bretón

editar
pin
pronunciación (AFI) /ˈpĩːn/

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo colectivo

editar
pin
Mutación Singular Plural
Radical
pinenn
pin
Suave
binenn
bin
Aspirada
finenn
fin
1 Árboles
Pinos.
pin
pronunciación (AFI) [pɛ̃]
rima ɛ̃

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
pin pins
1 Árboles
Pino.

Friulano

editar
pin
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
1
Pino.
pin
pronunciación (AFI) /pɪn/
[pʰɪn] EE. UU.
Canadá

Etimología 1

editar

Del inglés antiguo pinn.

Sustantivo

editar
Singular Plural
pin pins
1
Alfiler.
2
Chincheta, chinche.
3
Cada uno de los pinos del juego de bolos.
4
Pin.
5
Broche, prendedor.
6
La clavada del ajedrez.

Verbo transitivo

editar
7
Clavar o unir algo con un alfiler.
8
Clavar una pieza en el ajedrez.

Locuciones

editar

Lombardo

editar
pin
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
1
Pino.

Mapuche (Grafemario Raguileo, Grafemario Azümchefe, Alfabeto Unificado)

editar
pin
pronunciación (AFI) [pin]

Parte de la Lista Swadesh.

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

1
Decir.
  • Uso: se emplea con cita directa de lo dicho
  • Sinónimo: feypin
  • Ejemplo: 

    Ká amui, perpufi chiηe. «Pelelafen ηërü, chiηe?», piηei chiηe. «Pelan», pi chiηe. El león siguió adelante y encontró el chingue. «¿No has visto la zorra, chingue?», le preguntó. También dijo que no.Pascual Coña. Lonco Pascual Coña ñi tuculpazugun — Testimonio de un cacique mapuche. (1930). Editorial: Pehuén. Santiago, 2002. OBS.: traducido por Ernesto de Moesbach

2
Contar, relatar.

Conjugación

editar
Raíz: pi-
Formas no finitas
-n -lu -am
pin pilu piam
-n con negación -lu con negación -am con negación
pinun pinulu pinuam
-wma -el -yüm
piwma piel piyüm
-wma con negación -el con negación -yüm con negación
pinuwma pinuel pinuyüm
Formas finitas
número singular dual plural
persona primera segunda tercera primera segunda tercera primera segunda tercera
Modo real iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
No futuro Afirmativo pin pimipi piyu pimupi engu, pingu piyiñ pimünpi engün, pingün
Negativo pilan pilaymipilay pilayu pilaymupilay engu, pilayngu pilaiñ pilaymünpilay engün, pilayngün
Futuro Afirmativo pian piaymipiay piayu piaymupiay engu, piayngu piaiñ piaymünpiay engün, piayngün
Negativo pilayan pilayaymipilayay pilayayu pilayaymupilayay engu, pilayayngu pilayaiñ pilayaymünpilayay engün, pilayayngün
Modo hipotético iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
No futuro Afirmativo pili pilmipile piliyu pilmupile engu, pileyengu piliyiñ pilmünpile engün, pileyengün
Negativo pinuli pinulmipinule pinuliyu pinulmupinule engu, pinuleyengu pinuliyiñ pinulmünpinule engün, pinuleyengün
Futuro Afirmativo piali pialmipiale pialiyu pialmupiale engu, pialeyengu pialiyiñ pialmünpiale engün, pialeyengün
Negativo pinuali pinualmipinuale pinualiyu pinualmupinuale engu, pinualeyengu pinualiñ pinualmünpinuale engün, pinualeyengün
Modo volitivo iñche eymi fey iñchiw eymu fey engu* iñchiñ eymün fey engün*
Afirmativo pichi pingepipe piayu pimupipe engu, pipeyengu piaiñ pimünpipe engün, pipeyengün
Negativo pikilchi, pikinulchi, pikili pikilnge, pikinulnge, pikilmipikilpe, pikinulpe, pikile pikiliyu, pikinuliyu, pilayayu pikilmu, pikinulmupikilpe engu, pikilpeyengu, pikinulpe engu, pikinulpey pikiliyiñ, pikinuliyiñ, pilayaiñ pikilmün, pikinulmünpikilpe engün, pikilpeyengün, pikinulpe engün, pikinulpeyengün
* También se usan fey y sus conjugaciones

Neerlandés

editar
pin
pronunciación (AFI) [pɪn]

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
Base pin pinnen
Diminutivo pinnetje pinnetjes
1
Alfiler.
2
Clavija.

Occitano

editar
pin
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
pin pins
1
Pino.

Piamontés

editar
pin
pronunciación (AFI) /piŋ/

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
1
Pino.

Rumano

editar
pin
pronunciación (AFI) /pin/
silabación pin
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima in

Etimología 1

editar

Del latín pinus.

Sustantivo masculino

editar
1
Pino.

Totonaco de Papantla

editar
pin
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

editar
1 Frutos
Chile, ají.

Referencias y notas

editar