retoñeciste
| retoñeciste | |
| seseante (AFI) | [re.t̪o.ɲeˈsis.t̪e] |
| no seseante (AFI) | [re.t̪o.ɲeˈθis.t̪e] |
| silabación | re-to-ñe-cis-te |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | pentasílaba |
| rima | is.te |
Forma verbal
editar- 1
- Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de retoñecer.