retoñecer

Español

retoñecer
seseante (AFI)	[re.t̪o.ɲeˈseɾ]
no seseante (AFI)	[re.t̪o.ɲeˈθeɾ]
silabación	re-to-ñe-cer
acentuación	aguda
longitud silábica	tetrasílaba
rima	eɾ

Etimología

Variante de retoñar. De retoño y el sufijo -ecer.

Verbo intransitivo

1

Volver a producir renuevos, pimpollos, retoños o vástagos una planta.

• Sinónimo: pimpollecer.
• Relacionados: brotar, entallecer, rebrotar, reverdecer, tallecer, verdecer.

2

Volver a producirse lo que había dejado de ser, de acontecer o de darse con el vigor habitual.

• Uso: poco usado.
• Relacionado: regenerar

Conjugación

Flexión de retoñecer segunda conjugación, irregular

Formas no personales
	Simples			Compuestas
Infinitivo	retoñecer			haber retoñecido
Gerundio	retoñeciendo			habiendo retoñecido
Participio	retoñecido
Formas personales
número:	singular			plural
persona:	primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
Modo indicativo	yo	tú vos	él / ella usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos / ellas ustedes1
Tiempos simples
Presente	retoñezco	retoñecestú retoñecésvos	retoñece	retoñecemos	retoñecéis	retoñecen
Pretérito imperfecto  o  Copretérito (Andrés Bello)	retoñecía	retoñecías	retoñecía	retoñecíamos	retoñecíais	retoñecían
Pretérito indefinido  o  Pretérito (Perfecto simple)	retoñecí	retoñeciste	retoñeció	retoñecimos	retoñecisteis	retoñecieron
Futuro	retoñeceré	retoñecerás	retoñecerá	retoñeceremos	retoñeceréis	retoñecerán
Condicional  o  Pospretérito	retoñecería	retoñecerías	retoñecería	retoñeceríamos	retoñeceríais	retoñecerían
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente	he retoñecido	has retoñecido	ha retoñecido	hemos retoñecido	habéis retoñecido	han retoñecido
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antecopretérito	había retoñecido	habías retoñecido	había retoñecido	habíamos retoñecido	habíais retoñecido	habían retoñecido
Pretérito anterior  o  Antepretérito  (poco usado)	hube retoñecido	hubiste retoñecido	hubo retoñecido	hubimos retoñecido	hubisteis retoñecido	hubieron retoñecido
Futuro perfecto  o  Antefuturo	habré retoñecido	habrás retoñecido	habrá retoñecido	habremos retoñecido	habréis retoñecido	habrán retoñecido
Condicional perfecto  o  Antepospretérito	habría retoñecido	habrías retoñecido	habría retoñecido	habríamos retoñecido	habríais retoñecido	habrían retoñecido
Modo subjuntivo	yo	tú vos2	él / ella usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos / ellas ustedes1
Tiempos simples
Presente	retoñezca	retoñezcastú retoñezcásvos2	retoñezca	retoñezcamos	retoñezcáis	retoñezcan
Pretérito imperfecto  o  Pretérito	retoñeciera	retoñecieras	retoñeciera	retoñeciéramos	retoñecierais	retoñecieran
	retoñeciese	retoñecieses	retoñeciese	retoñeciésemos	retoñecieseis	retoñeciesen
Futuro   (en desuso)	retoñeciere	retoñecieres	retoñeciere	retoñeciéremos	retoñeciereis	retoñecieren
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente	haya retoñecido	hayastú retoñecido hayásvos2 retoñecido	haya retoñecido	hayamos retoñecido	hayáis retoñecido	hayan retoñecido
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antepretérito	hubiera retoñecido	hubieras retoñecido	hubiera retoñecido	hubiéramos retoñecido	hubierais retoñecido	hubieran retoñecido
	hubiese retoñecido	hubieses retoñecido	hubiese retoñecido	hubiésemos retoñecido	hubieseis retoñecido	hubiesen retoñecido
Futuro  o  Antefuturo   (en desuso)	hubiere retoñecido	hubieres retoñecido	hubiere retoñecido	hubiéremos retoñecido	hubiereis retoñecido	hubieren retoñecido
Modo imperativo		tú vos	usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ustedes1
Afirmativo		retoñecetú retoñecévos	retoñezca	retoñezcamos	retoñeced	retoñezcan
Negativo		Se emplea el presente del modo subjuntivo
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú».
Irregularidad: ce, ci se convierte en zca, zco ("retoñece", "retoñecía", "retoñezco", "retoñezcamos")

Traducciones

Traducciones