Latín editar

subitum
clásico (AFI) [ˈsʊ.bɪ.tũː]
rima u.bi.tum

Forma verbal editar

1
Supino acusativo de subeō.

Forma de participio editar

2
Nominativo singular neutro de subitusparticipio perfecto pasivo de subeō.
3
Acusativo singular neutro de subitus.
4
Vocativo singular neutro de subitus.
5
Acusativo singular masculino de subitus.

Referencias y notas editar