brocha
Español editar
brocha | |
pronunciación (AFI) | [ˈbɾo.t͡ʃa] |
silabación | bro-cha |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | o.t͡ʃa |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
brocha | brochas |
- 1
- Utensilio compuesto por un conjunto de cerdas agrupadas en el extremo de un mango, usado comúnmente para esparcir sustancias tales como pintura, maquillaje o jabón por una superficie.
- Ejemplo:
Después empezó a pasar rápidamente la brocha sobre el papel, como se hace con los estarcidos.Benito Pérez Galdós. Fortunata y Jacinta.
Locuciones editar
Véase también editar
Traducciones editar
|
Gallego editar
brocha | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
brocha | brochas |
- 1
- Brocha
Portugués editar
brocha | |
brasilero (AFI) | [ˈbɾɔ.ʃɐ] |
gaúcho (AFI) | [ˈbɾɔ.ʃa] |
europeo (AFI) | [ˈbɾɔ.ʃɐ] |
portuense/transmontano (AFI) | [ˈbɾɔ.t͡ʃɐ] |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɔ.ʃɐ |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
brocha | brochas |
- 1
- Brocha