contumax
Latín editar
contumāx | |
clásico (AFI) | [ˈkɔn.tʊ.maːks] |
rima | on.tu.maks |
Etimología editar
De *contumeō, -ēre ("ser orgulloso") y el sufijo āx, aquel del prefijo con- y tumeō, -ēre ("estar hinchado").1
Adjetivo editar
Comparación | |
Comparativo: | contumācior |
Superlativo: | contumācissimus |
3.ª declinación (de una terminación)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | contumāx | contumāx | contumācēs | contumācia |
Vocativo | contumāx | contumāx | contumācēs | contumācia |
Acusativo | contumācem | contumāx | contumācēs contumācīs |
contumācia |
Genitivo | contumācis | contumācis | contumācium | contumācium |
Dativo | contumācī | contumācī | contumācibus | contumācibus |
Ablativo | contumacī | contumacī | contumācibus | contumācibus |
Información adicional editar
Referencias y notas editar
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 132-33. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,0 2,1 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press