aberratio
aberrātĭō | |
clásico (AFI) | aberrātĭō [äbɛrˈräːt̪ioː] |
eclesiástico (AFI) | aberrātĭō [äberˈräːt̪͡s̪io] |
rima | aː.ti.oː |
Etimología
editarSustantivo femenino
editar3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | aberratio | aberrationēs |
Vocativo | aberratio | aberrationēs |
Acusativo | aberrationem | aberrationēs |
Genitivo | aberrationis | aberrationum |
Dativo | aberrationī | aberrationibus |
Ablativo | aberratione | aberrationibus |
Descendientes
editar
|
Véase también
editarReferencias y notas
editar- ↑ Esteban Jiménez. Dictionarium manuale latino-hispanum. Página 3. 1802.