aita

EspañolEditar
aita | |
Pronunciación (AFI): | [ˈaj.ta] |
EtimologíaEditar
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
aita | aitas |
Véase tambiénEditar
TraduccionesEditar
Traducciones
EuskeraEditar
aita | |
Pronunciación (AFI): | [aiˈta] |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
SustantivoEditar
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | aita | aita | aitak |
Ergativo | aitak | aitak | aitek |
Dativo | aitai | aitari | aitei |
Genitivo | aitaren | aitaren | aiten |
Comitativo | aitarekin | aitarekin | aitekin |
Benefactivo | aitarentzat | aitarentzat | aitentzat |
Causativo | aitarengatik | aitarengatik | aitengatik |
Instrumental | aitaz | aitaz | aitez |
Inesivo | aitarengan | aitarengan | aitengan |
Adlativo | aitarengana | aitarengana | aitengana |
Adl. extremo | aitarenganaino | aitarenganaino | aitenganaino |
Ac. adlativo | aitarenganantz | aitarenganantz | aitenganantz |
Adverbial | aitarenganako | aitarenganako | aitenganako |
Ablativo | aitarengandik | aitarengandik | aitengandik |
Partitivo | aitarik | - |
-
|
Prolativo | aitatzat | - |
-
|
LetónEditar
aita | |
Pronunciación (AFI): | [àj.ta] |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo femeninoEditar
- 1
- Oveja.