Gaélico escocés editar

ceann
pronunciación falta agregar

Etimología editar

Del irlandés antiguo cenn

Sustantivo masculino editar

ceann
1ª declinación indefinida
Singular Plural
Nominativo ceann cinn
Vocativo chinn cheanna
Genitivo cinn cheann
Dativo ceann cinn
1 Anatomía
Cabeza
2
Extremo o fin de un objeto.
3
Jefe

Irlandés editar

ceann
pronunciación (AFI) [caːn̪ˠ]
[can̪ˠ]

Etimología editar

Del irlandés antiguo cenn

Sustantivo masculino editar

ceann
Singular Plural
Nominativo ceann cinn
ceanna
Vocativo a cheann a cheanna
Genitivo cinn ceann
Dativo ceann
cionn
cinn
1 Anatomía
Cabeza
2
Extremo o fin de un objeto.
3
Unidad, uno.
  • Uso: usado para contar animales o cosas. para contar personas se usa duine en su lugar.
  • Sinónimo: aonad
  • Ejemplos:
D'imigh an buachaill amach ar an tigh phobail arís, agus fuair é féin i ngarraí álainn breá plúr, agus bhainceann do na plúir agus thug leis é. (1896) An rí nach raibh le fáil bháis.

Referencias y notas editar