cognato
Italiano editar
cognato | |
pronunciación (AFI) | [koˈɲɲaː.t̪o] |
Etimología editar
Del latín cognātum ("emparentado"), y este de co- y gnātum ("nacido").
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
cognato | cognati |
Información adicional editar
- Anagrama: cotogna.
Véase también editar
Latín editar
cognātō | |
clásico (AFI) | [ˈkɔŋnät̪ɔ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈkɔɲːät̪o] |
rima | oɡ.na.to |
Forma adjetiva editar
- 1
- Forma del dativo y ablativo singular neutro de cognātus.
- 2
- Forma del dativo y ablativo singular masculino de cognātus.
Portugués editar
cognato | |
Brasil (AFI) | [koɡ.ˈna.tu] |
Etimología editar
Del latín cognātum ("emparentado"), y este de co- y gnātum ("nacido"). Cognado de cunhado.
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | cognato | cognatos |
Femenino | cognata | cognatas |
- 1 Lingüística
- Cognado.
- 2
- Emparentado (pariente de sangre).
- Antónimo: afim.
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
cognato | cognatos |
- 3 Lingüística
- Cognado.