cribellatum

Latín

crībellātum
clásico (AFI)	[kriː.bɛlˈlaː.tũː]
rima	el.la.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de crībellō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de crībellātus, participio perfecto pasivo de crībellō.

3

Acusativo singular neutro de crībellātus.

4

Vocativo singular neutro de crībellātus.

5

Acusativo singular masculino de crībellātus.