cribellatus
Latín editar
crībellātus | |
clásico (AFI) | [kriː.bɛlˈlaː.tʊs] |
rima | el.la.tus |
Forma verbal editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | crībellātus | crībellāta | crībellātum | crībellātī | crībellātae | crībellāta |
Vocativo | crībellāte | crībellāta | crībellātum | crībellātī | crībellātae | crībellāta |
Acusativo | crībellātum | crībellātam | crībellātum | crībellātōs | crībellātās | crībellāta |
Genitivo | crībellātī | crībellātae | crībellātī | crībellātōrum | crībellātārum | crībellātōrum |
Dativo | crībellātō | crībellātae | crībellātō | crībellātīs | crībellātīs | crībellātīs |
Ablativo | crībellātō | crībellātā | crībellātō | crībellātīs | crībellātīs | crībellātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de crībellō.