despectior
Latín editar
dēspectior | |
clásico (AFI) | [deːsˈpɛk.tɪ.ɔr] |
rima | ek.ti.or |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo editar
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | dēspectior | dēspectius | dēspectiōrēs | dēspectiōra |
Vocativo | dēspectior | dēspectius | dēspectiōrēs | dēspectiōra |
Acusativo | dēspectiōrem | dēspectius | dēspectiōrēs | dēspectiōra |
Genitivo | dēspectiōris | dēspectiōris | dēspectiōrum | dēspectiōrum |
Dativo | dēspectiōrī | dēspectiōrī | dēspectiōribus | dēspectiōribus |
Ablativo | dēspectiōre | dēspectiōre | dēspectiōribus | dēspectiōribus |
- 1
- Comparativo de dēspectus.