AsturianoEditar

 fame
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

EtimologíaEditar

Del latín fames.

Sustantivo femeninoEditar

Singular Plural
fame fames
1
Hambre.

Véase tambiénEditar

GallegoEditar

 fame
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

EtimologíaEditar

Del latín fames.

Sustantivo femeninoEditar

Singular Plural
fame fames
1
Hambre (apetito).
  • «Aquela noite, un vello y-unha mociña petaron á porta de Samuel Kupper. Tiñan fame e iban cansos e magoados de camiñar… Os ollos do vello eran de infinida tristura; n-os da mociña loitaba a desesperación c´unha rayola d´espranza… Samuel Kupper xa era rico, os seus fortes cotelos enfeixaran moitos billetes… O vello y-a mociña comeron, e descansaron, e tiveron diñeiro.» Losada e Diégues, Antón (1921). Terencio Mac Swiney.
    "Aquella noche, un viejo y una mocita aporrearon la puerta de Samuel Kupper. Tenían hambre e iban cansados y magullados de caminar... Los ojos del viejo eran de infinita tristeza; en los de la mocita luchaba la desesperación con un destello de esperanza... Samuel Kupper ya era rico, y sus fuertes nudillos manejaban muchos billetes... El viejo y la mocita comieron, y descansaron, y tuvieron dinero."
2
Hambre (nutrición escasa).
  • «Como diñeiro, non había de qué, tiña un modo de vivir apretadiño. O seu xantar era ben cativo; non pasaba fame, gracias á que o pan non iba caro, e comíao reseso para que lle rindera mais. O viño, Diol-o dera: prestaballe mais a augoa fresca, pois para matal-a sede tiña un pozo no curral que daba xenio.» Carré Aldao, Eugenio (1911). O Pintureiro.
    "Como el dinero no había de dónde, tenía un modo de vivir apretadito. Su almuerzo era bien escaso; no pasaba hambre, gracias a que el pan no estaba caro, y lo comía rancio para que le rindiera más. El vino, Dios lo diera: dábale más al agua fresca, pues para matar la sede tenía un pozo en el corral que daba gusto."
  • «Po-las silveiras errante // Vexo un-ha meniña orfa // Que triste vay marmurando, // -Ña Virxe, quen rosa fora! // -¿Porque qués ser rosa, nena? // Lle preguntei cariñosa, // Y ela contesta sorrindo, // -Porque non ten fame as rosas.» de Castro, Rosalía (1880). «IV. D'a terra (En Cornes)», Follas novas.
    "Por entre las zarzamoras errante // Veo a una huerfanita // Que triste va murmurando, // -¡La Virgen, quién rosa fuera! // -¿Por qué quieres ser rosa, nena? // Le pregunté cariñosa, // Y ella contesta sonriendo, // -Porque no tienen hambre las rosas."
3
Hambre, hambruna.

Véase tambiénEditar

InglésEditar

 fame
Pronunciación (AFI):  /feɪm/
(EE. UU.) 

EtimologíaEditar

Del francés antiguo fame.

SustantivoEditar

Singular Plural
fame fames
1
Fama.

ItalianoEditar

 fame
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

EtimologíaEditar

Del latín fames.12

Sustantivo femeninoEditar

Singular Plural
fame fami
1
Hambre.
  • «Ma l’appetito nei ragazzi cammina presto, e difatti, dopo pochi minuti l’appetito diventò fame, e la fame, dal vedere al non vedere, si convertì in una fame da lupi, una fame da tagliarsi col coltello.» Collodi, Carlo (1902). «Capitolo 5», Le avventure di Pinocchio. Storia di un burattino.
    "Pero el apetito de los muchachos avanza rápido, y así pues, en pocos minutos el apetito se tornó en hambre, y el hambre, en un visto y no visto, se convirtió en un hambre de lobos, un hambre de las de cortarse con cuchillo.

Véase tambiénEditar

Referencias y notasEditar

  1. Pianigiani, Ottorino (1907). "fame". En: Vocabolario etimologico della lingua italiana. Roma: Albrighi, Segati e C.
  2. VV. AA. (2008). «fame», Vocabolario Treccani. Roma: Istituto dell'Enciclopedia Italiana.