gañán
Español editar
gañán | |
pronunciación (AFI) | [ɡaˈɲan] |
silabación | ga-ñán |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | an |
Etimología 1 editar
Incierta. Coromines1 la deriva del francés gaignant, "ganapán", participio del francés gaigner, "ganar".
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
gañán | gañanes |
- 3
- Varón falto de inteligencia o entendimiento.
- Ámbito: España
- Sinónimos: véase Tesauro de tonto.
Traducciones editar
|
Referencias y notas editar
- ↑ Coromines, Joan y José A. Pascual, Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico, 6 vols., Madrid: Gredos, 1980–1991. ISBN 978-84-249-1362-5, q.v.