locupletior
Latín editar
| locuplētior | |
| clásico (AFI) | [lɔ.kʊpˈleː.tɪ.ɔr] [lɔ.kʊˈpleː.tɪ.ɔr] |
| rima | e.ti.or |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo editar
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | locuplētior | locuplētius | locuplētiōrēs | locuplētiōra |
| Vocativo | locuplētior | locuplētius | locuplētiōrēs | locuplētiōra |
| Acusativo | locuplētiōrem | locuplētius | locuplētiōrēs | locuplētiōra |
| Genitivo | locuplētiōris | locuplētiōris | locuplētiōrum | locuplētiōrum |
| Dativo | locuplētiōrī | locuplētiōrī | locuplētiōribus | locuplētiōribus |
| Ablativo | locuplētiōre | locuplētiōre | locuplētiōribus | locuplētiōribus |
- 1
- Comparativo de locuplēs.